Kostbaar

Toen Jezus in Bethanië was, in het huis van Simon de melaatse, 7. kwam er een vrouw naar Hem toe die een albasten fles met zeer kostbare zalf had; en zij goot die uit op Zijn hoofd terwijl Hij aanlag (Mattheüs 26:6-7).

Jezus is in Bethanië. Hij is in het huis van Simon de melaatse. In de commentaren lees je dat Simon niet melaats kan zijn, maar dat hij waarschijnlijk melaats is geweest. Een melaatse mocht niet in de stad (het kamp) wonen en men mocht niet met hen eten of omgaan. We vinden dit terug in Numeri 5:2.
We lezen in bovenstaande tekst dat er een vrouw naar Jezus toekomt. Deze vrouw heeft een albasten fles met zeer kostbare zalf. De NBG spreekt over kostbare mirre en andere vertalingen spreken over balsem(olie).

In de paraleltekst in Johannes 12:1 vinden we meer gegevens over deze vrouw. Het blijkt Maria te zijn. Zij is samen met haar zus Martha en Lazarus. Lazarus, die door de Here Jezus opgewekt is uit de dood. Ook Jezus’ volgelingen, de discipelen zijn aanwezig.
In het Mattheus-evangelie lezen we dat de kostbare zalf uitgegoten wordt op het hoofd van Jezus. In het Johannes-evangelie worden de voeten van Jezus genoemd. Jezus zelf refereert aan Zijn overgoten lichaam: Matth. 12: 12: Want toen zij deze zalf op Mijn lichaam goot, deed zij dat als voorbereiding op Mijn begrafenis.

Dit was een reactie van Jezus op de verontwaardiging van één van Zijn discipelen, namelijk Judas Iskariot, die het handelen van Maria als verkwisting beschouwde. Met de opmerking dat deze kostbare zalf beter voor 300 penningen verkocht had kunnen worden om aan de armen te besteden. Dit laatste lijkt op zich een redelijke reactie, los van de motieven van Judas Iskariot. Jezus neemt echter de tijd in ogenschouw. Hij was in Bethanië, zes dagen voor het Pascha. De handeling die Maria verrichtte door Jezus te zalven, heeft zij aangevoeld. Zij wist blijkbaar al dat Jezus zou moeten sterven. Zij had zicht op de tijd! Dit zien we bijvoorbeeld ook bij Simeon en Anna als zij het Kind Jezus verwachten in de tempel. Simeon verwachtte de vertroosting van Israël (Lucas 2:22-39).

Zicht op de tijd is voor ons ook belangrijk. In het licht van alle gebeurtenissen in onze tijd nu, verwachten ook wij spoedig de komst van onze Heer voor de gemeente. Wat bijzonder dat de Heer ons als kostbaar ziet. Als een parel in Zijn hand. Hij ziet ons als waardevol.
Jezus was in Bethanië. Hij stond nog voor de dood. Hij zal met Zijn discipelen de paasmaaltijd nog houden. Daarna zal Hij verraden en gevangen genomen worden. Na een schijnproces wordt Hij ter dood veroordeeld. Hij sterft voor ons de kruisdood. Hij is als kostbaar Lam het volmaakte offer geworden. Hij is de Gezalfde, dat is: de Messias!

In het lied (Opwekking 263) zien we dat ook terug:
Er is een Verlosser, Jezus, Zoon van God.
Kostbaar Lam van God, Messias,
Heilig God is Hij.

Wat mag het u kosten?
Kun jij, kunt u zeggen: Neem mijn leven laat het Heer, toegewijd zijn aan Uw eer? Dat betekent inleveren van je eigen ik. Jezus heeft zichzelf opgeofferd. Ook wij mogen onszelf opofferen voor de Heer. Dit vraagt nederigheid, dienstbaarheid aan de Heer en aan elkaar. Wij mogen ons zelf aan de Heere toevertrouwen. In alle omstandigheden van het leven. Een leven met Hem is van eeuwigheidswaarde. Zeer Kostbaar!

Br. Cor Schaafsma